ایزو از اتحاد دو سازمان فدراسیون بین المللی انجمن های استاندارد ملی و کمیته هماهنگی استاندارد سازمان ملل متحد (UNSCC) تشکیل شده است. در سال 1946 بیش از 25 کشور در مؤسسه مهندسان عمران در لندن ملاقات کردند تا یک سازمان بین المللی جدید ایجاد کنند که هدف آن «تسهیل هماهنگی و هماهنگی بین المللی استانداردهای صنعتی» بود. از این پس، سازمان های جدید ISO در ماه فوریه 1947 عملیات خود را آغاز کردند. ISO کلمه از ISOS یونان به معنای “برابر” مشتق شده است. اگر قصد اخذ گواهینامه ایزو و یا آشنایی با این گواهینامه را دارید با ما تا انتهای این مقاله همراه باشید.
همانطور که سازمان بین المللی استاندارد برای زبان های مختلف به صورت متفاوتی ترجمه می شد تصمیم گرفته شد که ایزو نام اختصاری کوتاه برای سازمان ISO باشد.امروز ایزو به کنفدراسیون نمایندگان بیش از 150 کشور تبدیل شده است و بیش از 16500 استاندارد های بین المللی را منتشر کرده است. آنها به صورت منظم ملاقات می کنند تا استاندارد های مدیریت جدید تری را توسعه دهند.
گواهینامه های ایزو انواع مختلفی دارند و هر کدام برای سازمان یا صنف خاصی صادر می شوند. برخی از گواهینامه های ایزو عمومی بوده و برای تمامی سازمان ها و شرکت ها قابل استفاده است اما برخی دیگر از ایزو ها اختصاصی هستند و برای سازمان های خاصی امکان صدور آنها وجود دارد ، مانند گواهینامه ایزو 13485 که مختص شرکت های تولید یا توزیع کننده تجهیزات پزشکی است.
به طور کلی شرکت ها و سازمان های زیادی هستند که از اخذ گواهینامه ایزو سود خواهند برد و برای آنها انواع ایزو های عمومی و اختصاصی وجود دارد ، انواع گواهینامه های ایزو قابل صدور نیز به شرح زیر است :